Scroll to top
© 2018, ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
Share

Ομιλία του Χαράλαμπου Αθανασίου για τον Προϋπολογισμό του 2022 στην Ολομέλεια της Βουλής


ADMIN1 - 17 Δεκεμβρίου 2021 - 0 comments

 

Ολόκληρη η ομιλία:

Το ρητό για την γυναίκα του Καίσαρα το γνωρίζουμε όλοι. Στην πολιτική βέβαια καμία φορά ισχύει και το αντίστροφο:

Όταν δουλεύεις σκληρά πρέπει αυτό να γίνεται αντιληπτό από τους εντολείς σου, δηλαδή από τον ελληνικό λαό και γι’ αυτό πρέπει να κάνεις απολογισμό του έργου σου.

Είναι εύκολο, καμία φορά, στη δίνη της επικαιρότητας και της πολιτικής, και καμία φορά της μικροπολιτικής αντιπαράθεσης, να χάνουμε την ουσία. Και ποια είναι η ουσία; Ότι εδώ δεν βρισκόμαστε για να τσακωνόμαστε νυχθημερόν μεταξύ μας.

Η κατεξοχήν δουλειά της κυβέρνησης είναι να λύνει προβλήματα του Ελληνικού Λαού, μικρά και μεγάλα, και βλέποντας μπροστά να προγραμματίζει λύσεις για να μη δημιουργηθούν καινούρια.

Η κυβέρνηση μας αυτό κάνει. Αυτή είναι η δουλειά μας.

Η συζήτηση στην Ολομέλεια για τον προϋπολογισμό, μας δίνει τη δυνατότητα να έλθουμε στο Κοινοβούλιο και να παρουσιάσουμε το έργο μας συνολικά και έτσι να αντιληφθεί ο λαός ποιος βρίσκεται εδώ για να εργασθεί για το συμφέρον του και ποιος είναι εδώ για να λέει μεγάλα λόγια, να ωραιοποιεί καταστάσεις και να υπόσχεται τα πάντα στους πάντες.

Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,

Αποτελεί πολιτικό κλισέ να αναφέρεται πως οι εκάστοτε κυβερνώντες έρχονται για να ενώσουν και όχι να διχάσουν τον λαό. Εντούτοις, είναι πλέον σαφές πως για τον Κυριάκο Μητσοτάκη δεν υπήρξε άλλη πυξίδα για τη διακυβέρνηση της χώρας, κατά τα τελευταία δύο χρόνια.

Η κυβέρνηση της Ν.Δ. προτίμησε να συνταχθεί με το μέτωπο της λογικής και επέλεξε να μην αντιμετωπίσει τις προκλήσεις με παρωχημένα ιδεολογικά στεγανά. Επένδυσε στα έργα και όχι στα λόγια και στη διχαστική, ψευδοεπαναστατική ρητορική.

Η κυβέρνηση δουλεύει σκληρά και για όλους τους Έλληνες και γι’ αυτό οι βασικές πολιτικές επιλογές της σε ποικίλα ζητήματα, όπως η κρίση του Έβρου, η αντιμετώπιση της πανδημίας, η διαχείριση του Μεταναστευτικού, οι μεταρρυθμίσεις στην Εκπαίδευση και η ενίσχυση της ασφάλειας των Ελλήνων, επικροτούνται από ποσοστά των πολιτών πολύ μεγαλύτερα από το εκλογικό ποσοστό της, και μάλιστα από πολύ μεγάλο τμήμα των ψηφοφόρων κομμάτων με τα οποία η Ν.Δ. δεν έχει ιδεολογική συνάφεια.

Πείθει τους Έλληνες πως αντιμετωπίζει ζητήματα που λίμναζαν για πολλά χρόνια. Οι πολίτες βλέπουν σιγά-σιγά μέσω της ψηφιακής επανάστασης που συντελείται, ότι το κράτος μπορεί να αλλάξει και να σκοπεί πρώτιστα στην εξυπηρέτησή τους.

Βλέπουν επενδύσεις και έργα κολλημένα για χρόνια (Ελληνικό, ΒΟΑΚ, μετρό Θεσσαλονίκης και νέα γραμμή μετρό Αθήνας, το φράγμα Τσικνιά στη Λέσβο, όνειρο και πόθος τριών γενεών, ο αναδασμός της Ατσικής στη Λήμνο) να προχωρούν και να έρχονται οι πρώτες επενδύσεις από διεθνείς κολοσσούς (Pfizer, Amazon, Microsoft), που δημιουργούν βιώσιμες και ποιοτικές θέσεις εργασίας.

Λοιδορείται συχνά η επιμονή μας στην έννοια της αριστείας από την αντιπολίτευση, αλλά οι Έλληνες χαίρονται να βλέπουν πλέον πως η διεθνής εικόνα της χώρας μας έχει αλλάξει. Από ουραγός, η Ελλάδα γίνεται πρωτοπόρος σε σειρά ζητημάτων.

Δεν είναι τυχαίο πως η χώρα μας αξιολογείται θετικά στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων από την Ε.Ε., τον ΟΟΣΑ, την Παγκόσμια Τράπεζα κ.λπ., ούτε πως κατέθεσε από τους πρώτους σχέδιο αξιοποίησης των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και έλαβε επαίνους, ούτε πως το ευρωπαϊκό πιστοποιητικό εμβολιασμού βασίζεται σε ελληνική πρωτοβουλία.

Την ίδια στιγμή, η διπλωματική θέση της χώρας ενισχύεται, χτίζοντας περιφερειακές συμμαχίες και ισχυρές σχέσεις με τις παραδοσιακές μεγάλες δυνάμεις. Η χώρα μας καθιστά σαφές πως επιδιώκει πάντα την ειρήνη και τη συνεννόηση και ότι επιθυμεί να έχει μόνο φίλους και το αποδεικνύει υπογράφοντας συμφωνίες συνεργασίας με όλα τα φιλειρηνικά κράτη της περιοχής.

Παράλληλα, εγκαταλείπει φοβικά σύνδρομα του παρελθόντος, ενεργεί δυναμικά όταν προκαλείται και δεν ανέχεται ούτε απειλές, ούτε αμφισβητήσεις των δικαιωμάτων της, όπως ξεκαθάρισε ο Πρωθυπουργός.

Όλα τα παραπάνω εξηγούν πώς η κυβέρνησή μας, και ενώ η χώρα αντιμετώπισε πρωτόγνωρες προκλήσεις (κρίση του Έβρου, πανδημία, έξαρση του Μεταναστευτικού), είναι σήμερα πιο δημοφιλής απ’ ό,τι όταν εξελέγη.

Αυτό, όμως, δεν θα γίνει αφορμή για χαλάρωση ή υπεροψία. Με ταπεινότητα, αφοσίωση και ακόμα σκληρότερη δουλειά, στο τέλος της θητείας της αυτή η κυβέρνηση θα έχει αλλάξει ριζικά τη χώρα.

Θα περιορίσω, λόγω χρόνου, την τοποθέτησή μου σε δύο ζητήματα:

Α. Συντελεστές ΦΠΑ

Η ΕΕ με την οδηγία 2006/112 (άρθρο 120) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επιτρέπει στην Ελλάδα να εφαρμόσει στα νησιά μας χαμηλότερους συντελεστές ΦΠΑ έως και 30%.

Η ρύθμιση αυτή θεσπίσθηκε, ως αντισταθμιστικό μέτρο λόγω της εδαφικής ασυνέχειας για τη δυνατότητα επίτευξης οικονομιών κλίμακος και λόγω αυξημένου κόστους μεταφοράς των αγαθών αλλά και για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και δεν αποτελεί προνόμιο ή ευνοϊκή παραχώρηση στα νησιά, αλλά επιταγή της συνταγματικής αρχής της νησιωτικότητας.

Οι εκπρόσωποι της Τρόικα, δύο φορές (2013 και 2014) ζητούσαν επίμονα να καταργηθούν οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ στα νησιά μας, πράγμα βεβαίως που δεν έγινε δεκτό από την Κυβέρνησή μας τότε της ΝΔ. (ΚΥΣΔΙΧ)

Η κατάργηση του μειωμένου συντελεστή Φ.Π.Α. στα νησιά του Αιγαίου έγινε από την κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΑΝ.ΕΛ. το 2015, για να θυμόμαστε, γιατί ξεχνάμε πολύ εύκολα. Με τον ν.4334/2015 προβλέφθηκε η σταδιακή κατάργηση ειδικών μειωμένων συντελεστών στα νησιά από 1/10/2015 στα ανεπτυγμένα τουριστικά νησιά, για να μην επαναλαμβάνω, σε τρεις κατηγορίες νησιών- ανεπτυγμένα, λιγότερο ανεπτυγμένα και απομακρυσμένα νησιά– αντίστοιχα με τους ν.4336/2015, με τον ν.4446/2016, με τον ν.4509/2017, με τον ν.4576/2018. Είναι οι νόμοι της κυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΑΝ.ΕΛ. που κατήργησαν τους μειωμένους συντελεστές Φ.Π.Α. κατά 30% στα νησιά του Αιγαίου. Και αυτό το γνωρίζει ο ελληνικός λαός.

Υπήρχε όμως, παρά τις πιο πάνω δυσμενείς ρυθμίσεις του ΣΥΡΙΖΑ, η δυνατότητα να διατηρηθούν οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ στα νησιά μας; Η απάντηση είναι ΝΑΙ από το 2018. Σας διαβάζω τι υποστήριξε ο Επίτροπος Μοσκοβισί στις 12.4.2018: «Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι το άρθρο 120 της Οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (Οδηγία ΦΠΑ), εξακολουθεί να επιτρέπει στην Ελλάδα να εφαρμόζει συντελεστές μέχρι 30% χαμηλότερους από τους αντίστοιχους συντελεστές που εφαρμόζονται στην ηπειρωτική Ελλάδα, σε συγκεκριμένα γεωγραφικά διαμερίσματα και νησιά. Δεν υπάρχουν σχέδια τροποποίησης του εδαφικού πεδίου εφαρμογής της οδηγίας ΦΠΑ».

Με τη συμφωνία στο Ecofin, που συμμετείχε και ο Υπουργός Οικονομικών ο κ. Σταϊκούρας, εκπροσωπώντας την ελληνική Κυβέρνηση, δεν ανοίγει μόνο ο δρόμος για την επαναφορά τους, αλλά, ουσιαστικά, η ομόφωνη αυτή απόφαση ενσωματώνει, για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκό νομικό κείμενο, κύρια και πάγια ελληνικά αιτήματα που αποτελούν επιλογές της Κυβέρνησής μας.

Από το 2025 θα έχουμε ως χώρα τη δυνατότητα, να εφαρμόσουμε μειωμένους ή και μηδενικούς συντελεστές Φ.Π.Α., προκειμένου να στηρίξουμε:

Πρώτον, ευαίσθητες εθνικά περιοχές, όπως είναι τα νησιά του Αιγαίου.

Δεύτερον, κοινωνικές ομάδες, όπως οι αγρότες και τα άτομα με αναπηρία και

Τρίτον, κλάδους που υπέστησαν υπερφορολόγηση τα προηγούμενα χρόνια, όπως η αγορά ακινήτων.

Η απόφαση αυτή δεν προέκυψε ξαφνικά ούτε ήταν ειλημμένη, όπως προσπαθούν κάποιοι να μας πείσουν εδώ και να μειώσουν αυτή τη μεγάλη εθνική επιτυχία. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπήρχε συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο με κανόνες για την επιβολή του Φ.Π.Α. στα κράτη-μέλη.

Και αναφέρομαι στο άρθρο 120 της Οδηγίας 2006/112, με το οποίο η Ελλάδα είχε τη δυνατότητα εφαρμογής κατά 30% μειωμένων συντελεστών στο Αιγαίο.

 

Β. ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ακούω συχνά εδώ στη Βουλή, ότι το Α’ ζήτημα είναι πολιτικό ή ότι το Β’ ζήτημα θέλει πολιτική προσέγγιση.

Ζητήματα, όμως, που άπτονται της Εφαρμογής του Συντάγματός μας, που είναι ο βασικός μηχανισμός προστασίας της έννομης τάξης και, συνεπώς, και της λειτουργίας της Βουλής, είναι, πρωτίστως, ζητήματα νομικά. Ζητήματα που απαιτούν νομική προσέγγιση.

Έτσι, ως τέτοια, με ορθή ερμηνεία και εφαρμογή του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής ΚΑΙ η πολιτική προσέγγισή τους γίνεται ασφαλέστερη ΚΑΙ η λειτουργία της Βουλής καθίσταται αποτελεσματικότερη.

Κάνω αυτή την εισαγωγή για να αναφερθώ στην Εξεταστική Επιτροπή, που ήδη λειτουργεί.

Ανεξαρτήτως του ποια είναι η επιστημονική γνώμη κάποιου για την συνταγματική θεσμοθέτηση του δικαιώματος της μειοψηφίας να ζητεί την σύσταση εξεταστικών επιτροπών, πρέπει να γίνουν αντιληπτά τα εξής ζητήματα, έτσι ώστε να μην επιδέχονται παρερμηνείες.

Πρώτον: Η σύσταση Εξεταστικών Επιτροπών είναι πλέον και δικαίωμα της μειοψηφίας, σύμφωνα με το αναθεωρημένο άρθρο 68 του Συντάγματος και 144 του ΚτΒ.

Δεύτερον: Η συγκρότηση της Εξεταστικών Επιτροπών γίνεται από τον Πρόεδρο της Βουλής ανάλογα με τη δύναμη των Κοινοβουλευτικών Ομάδων (άρθρα 144§5, 31§5 και 29§5 του Κανονισμού της Βουλής).

Τρίτον: Η σύνθεση των Επιτροπών (δηλ. ποιοι βουλευτές θα συμμετάσχουν) ορίζεται από τους Προέδρους των Κοινοβουλευτικών Ομάδων (άρθρο 29 ΚτΒ).

Επομένως και ενόψει του ότι τα άρθρα 145, 146 και 147 του ΚτΒ δεν έχουν τροποποιηθεί, όλες οι ανακριτικές πράξεις των Επιτροπών καθορίζονται από την πλειοψηφία των μελών της Εξεταστικής Επιτροπής, σύμφωνα και με την αρχή της δεδηλωμένης. Μεταξύ αυτών και τα πρόσωπα που θα κληθούν ως μάρτυρες.

Αν σκοπός του Συνταγματικού νομοθέτη ήταν να αποφασίζει η μειοψηφία για ποιες ανακριτικές πράξεις (άρα και ποιοι μάρτυρες θα καλούνται προς εξέταση), θα οδηγούμεθα στο άτοπο, η μειοψηφία να αποκλείει και μάρτυρες που η πλειοψηφία θα πρότεινε, αλλά δεν θα της ήταν αρεστοί. Τέτοια ερμηνεία θα κατέλυε τη λειτουργία της πλειοψηφίας και την αρχή της δεδηλωμένης, δηλαδή τα θεμέλια του Κοινοβουλευτικού συστήματος.

Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,

Οι μύθοι δεν σώζονται με επικοινωνιακά τερτίπια, απλώς καταρρέουν.

Ευχαριστώ

Related posts